Κατά τις εργασίες διαμόρφωσης της παραλίας του Μεγάλου Καβουρίου, το 2013, ήρθε στο φως σημαντικό τμήμα αρχαίας οδικής αρτηρίας. Πρόκειται για την αμαξιτή οδό που συνέδεε το κέντρο του αρχαίου δήμου των Αιξωνιδών Αλών με το λιμάνι του παραλιακού μετώπου το οποίο ήταν οργανωμένο στη συγκεκριμένη ακτή.
Το συνολικό ανασκαφέν μήκος της οδού είναι 300μ. και ορίζεται από δύο αναλημματικούς τοίχους που περικλείουν και συγκρατούν το οδόστρωμα. Κατασκευάστηκε στο μεγαλύτερο μέρος της σε μία ομαλή λοφοπλαγιά, με άξονα διεύθυνσης Α-Δ, όμως στο παράκτιο τμήμα της στρεφόταν προς Ν, με σημείο κατάληξης τη σημερινή ακτογραμμή. Το πλάτος της οδού δεν είναι σταθερό και κυμαίνεται από 1,90μ. έως 6,10μ. Το οδόστρωμά της είναι κυρίως λιθόστρωτο ενώ σε περιορισμένη έκταση διατηρείται οδόστρωμα με πατημένο χώμα, στο οποίο διακρίνεται αύλακας τροχών αμαξών. Ανοίγματα στον βόρειο αναλημματικό τοίχο εξυπηρετούσαν την απορροή των ομβρίων υδάτων.
Η «οδός του λιμένος», όπως συμβατικά την αποκαλούμε, διασταυρωνόταν κάθετα με δύο οδικές αρτηρίες, μία με διεύθυνση προς Βορρά και μία προς Νότο. Στη διασταύρωση της οδού του λιμένος με την προς Β παράπλευρη οδική αρτηρία εντοπίστηκε ένα κτήριο ορθογώνιας κάτοψης. Πιθανολογούμε την ύπαρξη «φρουράς» στο κτήριο, που θα έλεγχε τη διέλευση των αμαξών και τη διακίνηση των προϊόντων.
Έχουν εντοπιστεί πολλές επισκευαστικές φάσεις στην ίδια χάραξη του δρόμου και μόνο μια εκτροπή της πορείας του στο Α άκρο, η οποία όμως, με βάση τον τρόπο δόμησης, δεν απέχει σημαντικά χρονολογικά από την υπόλοιπη κατασκευή. Βάσει της κεραμικής, αλλά κυρίως των νομισμάτων που συλλέχθηκαν, ο οδικός άξονας του λιμένος πρέπει να ήταν σε χρήση καθόλη τη διάρκεια του 4ου αι. έως και τον 2ο αι. π.Χ.

Λόγω της έκτασης και της καλής κατάστασης του δρόμου γεννήθηκαν αμέσως προβληματισμοί για τον τρόπο διαχείρισης του ευρήματος. Η χρηματοδότηση από τον κ. Αθανάσιο Μαρτίνο για την ολοκλήρωση της ανασκαφικής έρευνας, τη σύνταξη μελετών συντήρησης και ανάδειξης και η χρηματοδότηση της υλοποίησής τους υπήρξε καταλυτική. Στόχος των μελετών που εκπονήθηκαν ήταν κατά πρώτο λόγο η ένταξη του αρχαίου στο φυσικό περιβάλλον και κατά δεύτερο η βιωματική εμπειρία των επισκεπτών με δυνατότητα κυκλοφορίας σε αυτόν.
Μέχρι τώρα έχει συντηρηθεί όλο το ανασκαμμένο τμήμα του δρόμου και έχουν ανακατασκευαστεί τα αναλήμματα. Εκκρεμούν η ανακατασκευή του οδοστρώματος και η διαμόρφωση του ευρύτερου περιβάλλοντος χώρου. Η ολοκλήρωση του έργου θα αποτελέσει σημείο αναφοράς για τον τρόπο διαχείρισης και τον τρόπο ένταξης των αρχαίων στον οικιστικό ιστό μιας σύγχρονης πόλης.

Οδηγίες Πρόσβασης.
* Τραμ μέχρι τη Βούλα και λεωφορείο: 117 Γλυφάδα – Βούλα - Βουλιαγμένη – Βάρη * Λεωφορεία: A1: Πειραιάς - Βούλα ΚΤΕΛ Αττικής Αθήνα – Σούνιο